Byłem trochę w rozdrożu. Miałem ochotę pojechać na Ślęzę, ale nie dawały mi spokoju te duże odrzańskie klenie. Animacja z satelity wskazywała na deszcz…
Czytaj więcej:Od kilku sezonów uczę się łowić sandacze. Nie będę pisał o łowieniu na woblery, czy silikonowe przynęty. O tym można zapełnić cały dysk komputera.
Czytaj więcej:Wiosna to dla spławikowca czas płoci, jazi i kleni. Choć zmienna pogoda wpływa na zmienny apetyt ryb to i tak właśnie teraz jest szczególna szansa na…
Czytaj więcej:Wielki sukces Piotra Wróblewskiego- członka społeczności haczyk.pl (nick Budek)! Piotr wykazał się równą, wysoką formą przez cały rok.
Czytaj więcej:Byłem trochę w rozdrożu. Miałem ochotę pojechać na Ślęzę, ale nie dawały mi spokoju te duże odrzańskie klenie. Animacja z satelity…
Czytaj więcej:Świat się zmienia: układ sił politycznych, przemiany społeczne, ocieplenie klimatu. Któregoś dnia wszyscy - a dzień ten jest bliżej niż
Czytaj więcej:Dźwięk budzika wyrwał mnie ze snu. Nieludzka pora pobudki i nabrzmiałe jeszcze snem powieki, ledwie zmrużone dwie godziny wcześniej, nie…
Czytaj więcej:Ale za to niedziela...... Wczoraj nie dałem rady dzisiaj byłem na dłużej. Wysoko w górze łowiłem. Wielu z nas nie zna tej wody. Fotek…
Czytaj więcej:Listopad, mroźny, smutny-jesienny miesiąc. Deszcz przeplata się z lekkim słońcem, a nawet śniegiem. Temperatury spadają już poniżej…
Czytaj więcej:Czy można w dużej nizinnej rzece spodziewać się brań klenia w miesiącach takich jak grudzień, styczeń, luty? Tak. Przecież ryby muszą coś
Czytaj więcej:Jak tu wspominać zimowe podchody za sandaczem, kiedy zgodnie z kalendarzem, po odjęciu świątecznych dni mam na to tydzień. Jedyna pora roku,
Czytaj więcej:Noc... Cisza... Cisza w powietrzu przerażonym nagłym nadejściem chłodu. Spokój, którego prawie można dotknąć. Wszystkie problemy zostały za…
Czytaj więcej:Przed pracą mini zasiadeczka, rozgrzeweczka przed jutrzejszym wędkowankiem...Raniutko w autko i w dróżkę, co by przed słoneczkiem zdążyć
Czytaj więcej:Drgająca szczytówka to niezwykle skuteczna metoda wędkowania. Jak dobrać sprzęt? Jak nęcić i łowić? Odpowiedzi na te i inne pytania o…
Czytaj więcej:Zbiorczo podsumuję moje listopadowe łowy feederem. Miesiąc zacząłem od łowienia w nurcie aby stopniowo przenosić się w nieco spokojniejsze…
Czytaj więcej:Haczyk jest niepodważalnie jednym z najważniejszych elementów zestawu wędkarskiego. Niemal wszyscy wędkarze przywiązują do niego bardzo dużą
Czytaj więcej:Moje osobiste wojaże z tyczką nabierają tempa. Powszechnie uważana metoda za wyczynową, góruje podczas moich rekreacyjnych wyjazdów na ryby.
Czytaj więcej:Co za dużo to niezdrowo, mówi stare porzekadło. Odnoszę się do niego ponieważ kwiecień i mijający miesiąc maj spędziłem nad kilkunastoma…
Czytaj więcej:W końcu jesień pokazała swoje drugie oblicze. Wiatr dudni w koronach drzew, jesienna słota za oknami. Temperatura też skoczyła kilka stopni w…
Czytaj więcej:Mija trzeci sezon, gdy podjąłem próbę łowienia nocą sprzętem muchowym. Mało dostępnych informacji, nikt ze znajomych tak nie łowił. Trzeba…
Czytaj więcej:Redaktor Jaceen to nie tylko doskonały spinningista- od jakiegoś czasu zakochał się również w muchówce. Tym razem zaprosił sympatyków…
Czytaj więcej:Niedziela, sklepy zamknięte nudaa... Syna lenistwo ogarnia nigdzie tyłka nie chce mu się ruszyć tylko granie mu w głowie... Wyciągam imadło i…
Czytaj więcej:Zima wreszcie nadeszła. Nasze wody pokrywają się coraz grubszym lodem- warto pomyśleć o łowieniu spod lodu. Pamiętajcie o bezpieczeństwie!!!
Czytaj więcej:Pod koniec listopada wraz z Jackiem gościliśmy grupę wędkarzy, było dwóch z Polski (świeżo upieczony Mistrz świata Grzegorz Zarębski i…
Czytaj więcej:Na zdjęciu DAWID, z brzaną złowioną podczas wyprawy nad rzekę San. Zobacz pełną relację oraz inne sierpniowe relacje naszych użytkowników z…
Czytaj więcej:Jezioro Skulska Wieś położone jest na terenie gminy Skulsk w powiecie konińskim. Teren ten wchodzi w skład Pojezierza Wielkopolsko-Kujawskiego i…
Czytaj więcej:Nadszedł wreszcie dzień wyjazdu, na który zawsze czekam z utęsknieniem (pewnie nie tylko ja). Spotykamy się wszyscy jak co roku u kolegi Wojtka,
Czytaj więcej:Od mniej więcej roku zbierałem się w sobie do napisania artykułu na temat rolki prowadzącej żyłkę, wcześniej powstał materiał
Czytaj więcej:Kiedyś, gdy byliśmy młodziutkimi adeptami wędkarstwa, prawdopodobnie ktoś, dziadek, tato, wujek, dokonał tego wyboru za nas. Ba, nawet nam ten…
Czytaj więcej:Kolejne spotkanie z kołowrotkami Firmy Grauvell , tym razem na stół trafiły młynki z serii ZENITH X. Zgodnie z informacjami uzyskanymi do…
Czytaj więcej:Jest lipiec. Pstrągowe rzeki odpoczywają po muszkarskim święcie jakim jest rójka jętki majowej. Spinningistów jest coraz mniej, brzegi rzek są już mocno zarośniete, do tego wszędobylskie owady zniechęcają do wędrówek po trudno dostępnym brzegu. Zaczął się sezon na suma, miesiąc łowi się już sandacze, a od dłuższego czasu można bawić się ze szczupakami i boleniami, więc na rzeczkach pstrągowych zostali sami zapaleńcy.
Jest piątek, piękny, upalny słoneczny dzień. Popołudniu kiedy upał trochę odpuszcza, pakuje sprzęt pstrągowy i ruszam na górną partie pewnej małej rzeczki. Rozkładam Team-Dragona i obławiam kolejno miejscówki, znam rzekę jak własną kieszeń. Łowię pstrąga za pstrągiem. Jednak nie są to rekordowe okazy. Spaceruje w świetnych okolicznościach przyrody, jest cisza, słychać tylko śpiew ptaków. Jest super, czuję że żyję. Mijam szybką płytką prostkę, która rozlewa się w świetną miejscówkę nad którą wisi zwalony konar drzewa. Zawsze gdy tutaj łowię przechodzą mnie ciary. Dwa razy straciłem tutaj wielkiego pstrąga.
Skradam się do miejsca. Po cichu, ukryty za nadbrzeżną roślinnością rzucam pod konar małego czarnego jiga. Wpada do wody, czuje że jest przy dnie, wtedy delikatnie podbijam wędke i jest ... mega branie. Pstrąg odjeżdża z nurtem, nie mogę go zatrzymać, czuje jak żyłka ociera się o zwalone konary drzew, czuję luz na wędce... urwał. No nie! Znowu to samo. Szkoda, na szczęście obędzie się tylko bez pamiątkowego zdjęcia, ryba nie ucierpi, spokojnie pozbędzie się przynęty na pojedynczym bezzadziorowym haku. Na dzisiaj mam dość, wracam na tarczy do domu.
Sobota znowu upał, a mnie ciągnie nad rzekę. Jadę do sklepu wędkarskiego po nową żyłkę, może tamta była już za stara i dlatego straciłem rybę, nie chce dzisiaj ryzykować. Popołudniu wyruszam. Tym razem jadę w dół rzeki, albo grubo albo wcale. Na tym odcinku łowi się pojedyncze wielkie pstrągi, jednak można chodzić cały dzień bez jakiegokolwiek brania. Jestem nad rzeką. Idę w górę, łowiąc na jiga. Przez kilka godzin nie mam brania. Postanawiam wracać, chyba nic już dzisiaj sensownego nie wymyślę. Obłowię jeszcze na szybko małym woblerkiem najlepsze miejscówki, dosłownie po rzucie. Wyjmuje z pudełeczka roztoczańskiego woblerka "Shreka", którego zapinam na agrafce. Dochodzę do długiej, głębokiej rynny kończącej się zakrętem z dziką burtą. Puszczam woblerka na koniec rynny, zaczynam zwijać żyłkę, przynęta schodzi głęboko, czuję jak obija się o dno. Nagle wobler przestaje pracować i czuję delikatne branie. Zacinam. Siedzi! Czuję mega opór, to jakiś potwór. Początkowo dosłownie nie mam nic do powiedzenia. Ryba wychodzi do powierzchni. Widzę różowy kolor. Tęczur. Wielki pstrąg tęczowy. Ma grubo ponad 70cm. Masakra. To król rzeki.
Muszę wygrać z nim walkę. Odjeżdża z impetem w dół rzeczki, wskakuje do wody, wchodzę w rynnę i idę za nim. Jest głęboko, podnoszę ręce do góry, w jednej mam podbierak w drugiej wędkę, przechodzę przez największy dół. Udało się ryba się nie zerwała, a ja mam ją już w płytszym miejscu. Jestem cały mokry, mam pstrąga koło siebie, próbuje podebrać go w podbierak, to nie ma sensu, mieści się tylko głowa. Rzucam podbierak na brzeg, muszę zrobić to inaczej. "Król" się wkurza, znowu odjeżdża raz do dna, raz do powierzchni waląc ogonem o tafle wody. Jest jazda... Ida ze nim już drugi zakręt, spokojnie ze 150 metrów. Jest nadzieja, ryba się męczy. Przypominam sobie jak podbierają łososie za ogon i tak właśnie próbuję go złapać. Nic z tego, za gruba nasada ogona, nie moge jej dobrze objąć. Zachodzę ją od boku i przyciskam całym ciałem do burty. Jest! Mam ją! Rzucam wędkę na brzeg. Łapię zdobycz dwoma rękami.
Cóż to jest za kaban! Największy jakiego widziałem. Wychodzę z nim na brzeg, nie mogę uwierzyć że udało mi się go wyholować. Robię szybko dwie pamiątkowe fotki, po czym wypuszczam "króla" z powrotem do swojego królestwa. Odpływa. Ja siadam na brzegu, nogi mi się telepią, opanowuje oddech, oglądam fotki. Wyszły. Na szczęście. Wykonuje telefon do swoich wędkarskich przyjaciół, opowiadam co mi się przytrafiło, odbieram gratulacje. Wciąż nie mogę uwierzyć. Jestem spełniony i szczęśliwy. To był dobry dzień. Taki który pamięta się do końca życia ...